Kimsin sen?
Aynada gördüğün bu yüz kim?
Birinin evladısın, birinin ebeveyni,
Birinin çalışanısın, birinin arkadaşı,
Birinin kardeşisin, birinin eşi,
Birinin komşusu, birinin vatandaşı, birilerinin bir şeyi işte...!
Varoluşunun anlamı sadece bu kimlikler mi sence?
Tekrar soruyorum “Sen” Kimsin?
Neden buradasın, bu dünyada?
Hayatı sadece aldığın statülerden,
Kendine biçtiğin rollerinden,
Zihnine kaydettiğin sıfatlardan,
Öğrendiğin doğrulardan, yanlışlardan,
Güzellerden, çirkinlerden!
İyilerden, kötülerden!
Yargılardan!
İnanç kalıplarından, koşullandırılmalarından,
Giyiminden, kuşamından,
“El alem ne der” acabalarından
ARINDIR!
Kalanlarla bir daha bak aynaya;
Göreceksin ki bütün bunlardan arındığında bir MUCİZESİN!
Sınırlandırmadan var etmeye çalış kimliğini,
Yapmak istediklerini düşün,
Olmak istediğin SEN’i hayal et,
Neler söylerdi “ben büyüyünce varya …” diyen çocukluğun bugünkü sana?
Hakkını verebildin mi çocukluk DÜŞ’lerinin?
O zaman; Özgür ol!
Koşullanmadan,
Çabalamadan,
Kaynaklarını gör,
Potansiyelini fark et!
Güzel olan bütün olasılıkları kucakla,
Yapabileceklerinin sınırı olmayan,
Her şeyi mümkün kılabilen,
Düşlediğini gerçekleştirebilensin SEN!
İşte Gerçek SEN bu’sun.
Öğretilenlerin, beklenenlerin değil,
SEN’in arzuladığın, seçtiğin yaşamın anlamını bulup,
Koşulsuz yaşayabildiğinde, sınırları kaldırdığında, bir SEN var olacaksın.
Nerede?
Gerçekte!
Peki Gerçek nerede?
Zihnindeki seslerden, geçmişten, gelecekten, özgürleştiğinde,
Yani An ’da,
Bedeninin var olduğu, her an nefes alıp verdiğin yerde.
Peki ya sonra?
Kendine dön, şu anda, şimdi, bak içine,
Göreceğin kişiyi şefkatle kucakla,
Çünkü o bir Mucize,
Gerçek SEN’i Sevmeyi öğreneceksin,
Çünkü;
SEN varsan bütün anlamlı, sen yoksan bir eksiğiz BİZ
Ya sonra!
Önce gerçek SEN’le tanış, sonra BİZ’e ilham ol.
Yaşamın anlamını bütünün hayrında bul,
Önce SEN'i sev, Sonra BİZ'e katkı sağla,
Şefkatli ol; doğaya, insana, hayvana, evrene, kendine….
Sağlıcakla
Aynur Görmüş
